صفحه جمعی از مائوئیستهای ایران
با درود به احزاب برگزار کننده کنفرانس بین المللی حمایت از جنگ خلق در هند
وضعیت بین المللی کنونی برای طبقه کارگر، زحمتکشان و خلقهای جهان بی اندازه دشوار و سخت است. در حالیکه سوسیالیسم یگانه گزینه ای است که میتواند به وضع اسفبار کنونی، فقرو بی سرو سامانی، بی حقوقی سیاسی و اجتماعی، تهاجمات امپریالیستها، جنگ و خونریزی پایان دهد، صلح به ارمغان آورد و پیشرفت های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بوجود آورد، اما نه هیچ پایگاه سوسیالیستی در جهان وجود دارد، و نه جنبش کمونیستی در کلیه کشورهای جهان شرایط عمومی مناسبی دارد.
ویژگی لحظه کنونی، تاخت و تاز امپریالیستها توام با عقب نشینی های محدود و به سازش کشاندن جنبشها است؛ خواه از نظر مجموع اوضاع جهانی بنگریم و خواه از نظر شرایط داخلی کشورها . در صحنه جهانی، تهاجم نوین امپریالیستی برای به مدت بیش از ده سال است که آغاز شده و ادامه دارد. مرکز ثقل این تهاجم منطقه خاورمیانه است که در حال حاضر یکی از کلیدی ترین مناطق جهان برای امپریالیستهاست. این تهاجم مراحلی همچون حمله به افغانستان، عراق، لیبی و اینک سوریه را داشته است، و غیر از اینها زمزمه جنگ با ایران برای تسلیم یا برکناری ارتجاع جمهوری اسلامی و برقراری حکومتی منطبق با میل خودشان و یا سازگارتر با آنها را دنبال میکند.
از دیگر سو، در شمال افریقا و خاورمیانه که جنبشهای انقلابی و مترقی کارگران و زحمتکشان و نیروهای ملی و مترقی موج وار به پیش میتاختند و سر راه خود نیروهای ارتجاعی را می روفتند، از دو تاکتیک به سازش کشیدن جنبشها و یا تهاجم همه جانبه استفاده کرد. هر جا رژیمهای دست نشانده خودش در راس قدرت بودند، مثلا مصر، تونس، بحرین و... تلاش کرد که این جنبشها را تا آنجا که میتواند سرکوب کند و در صورتی که سرکوب نتوانست نتیجه لازم ببار بیاورد، آنها در راه های انتخابات بپیچاند و چنانچه باز نتوانست نیروهای وفادار به خود را، مقبول و منتخب مردم سازد، دست سازش کارترین و ارتجاعی ترین نیروهای را بفشرد و با آنها کنار بیآید. اما در جاهایی همچون لیبی و سوریه که نیروهای کاملا مطیع خودش سر کار نبودند، تلاش کرد نقش ارتش باصطلاح آزادیبخش را بازی کند و بدترین نیروها را در اپوزیسیون موجود تقویت کرده، آنها را تابع مقاصد خود سازد.
در کشورهای امپریالیستی نیز، جنبش عظیم کارگران و زحمتکشان و به همراه آنان، دانشجویان و جوانان که از شرایط رنجبار بحران اقتصادی به تنگ آمده بودند، در شرایط فقدان نیروهای انقلابی و کمونیستی و علیرغم اوج هایی در مبارزات کارگران اسپانیا، انگلستان و برخی از کشورهای دیگر، عموما در حول و حوش خواستهای اقتصادی و معدودی خواستهای سیاسی متوقف گردیدند.
با توجه به مجموع اوضاع بالا، یعنی وضع نیروهای امپریالیستی، وضع مبارزات طبقه کارگر و خلقهای تحت ستم و نیز شرایط نیروهای انقلابی کمونیست، باید گفت که طبقه کارگر و نیروهای کمونیست، خواه در هر کشور بخصوص و خواه از نظر بین المللی در شرایطی هستند که اوضاع نامساعد و دشواری ها، جهت عمده تضاد و اوضاع مساعد و کامیابی ها، جهت غیر عمده و ضعیف تضاد را تشکیل میدهد. تغییر این اوضاع به ضد خود یعنی اوضاع مساعد و تبدیل شکستها و عقب نشینی ها به پیروزی و پیش روی، تنها میتواند به یاری تلاش و فعالیت خستگی ناپذیر نیروهای مترقی و انقلابی و در راسشان کمونیستها رخ دهد.
کشورهند در شرایط فوق العاده مهمی از نظر منطقه ای و بین المللی قرار دارد. طبقه کارگر، دهقانان، زحمتکشان و تمامی مردم مبارزهند بیش دو قرن است که یا مستقیما و یا غیر مستقیم یوغ استعمار و امپریالیسم و ارتجاع را مستقیما به گردن داشته اند. استثمار و ستمی که خلق هند طی بیش از دو قرن است بدوش میکشد و مبارزات گوناگونی که انجام داده ، او و پیشروانش را به درجات صاحب تجربه شناخت استعمار، امپریالیسم و ارتجاع داخلی کرده است. مبارزات طبقه کارگر، دهقانان و زحمتکشان هند و در پیشاپیش آنها، احزاب کمونیست هند( م- ل ناگزلباری) و حزب کمونیست هند(مائوئیست) در راستای همین مبارزات دو قرن اخیر این کشور قرار دارد و جزیی از نبرد عمومی طبقه کارگر جهانی برای برقراری سوسیالیسم و کمونیسم بحساب میاید. طبقه کارگر هند و احزاب مبارزش که اینک در حال پیش برد جنگ خلق هستند، براستی میتوانند برای همه کمونیستها و انقلابیون در همه کشورهای جهان دنیایی از امید بیافرینند و مشوق همه ی نیروها در همه کشورها و تلاش مضاعفشان برای تبدیل شرایط ناساعد به شرایط مساعد گردند. ما مائوئیستهای ایران وظیفه خود میدانیم که از این مبارزات حمایت و پشتیبانی کرده و در عین حال با مبارزات خود با امپریالیسم و ارتجاع به آن یاری رسانیم.