کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان با اندوه فراوان، خبر درگذشت رفیق عزیز عضو کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان را به اطلاع تمامی کادرها، اعضا و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، سایر مائوئیست های افغانستان و احزاب و سازمان های مائوئیست سایر کشورهای جهان می رساند.
رفیق عزیز فعالیت های سیاسی انقلابی را به عنوان یکی از کارگران فعال شعله یی در دورۀ جوانی اش در دهۀ چهل خورشیدی آغاز کرد. پس از فروپاشی جریان شعلۀ جاوید، با وجودی که تا سال 1358 در هیچ یک از سازمان های چپ عضویت حاصل نکرد، روحیۀ شعله یی گری خود را حفظ کرد و یک مبارز ضد ارتجاع و امپریالیزم باقی ماند. رفیق در سال 1358، قبل از آنکه سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما) تشکیل شود، به یکی از جناح هایی پیوست که بعداَ در تشکیل "ساما" سهم گرفت. اما او قبل از آن و تقریباً بلافاصله بعد از خیزش های خودجوش توده یی علیه رژیم کودتای 7 ثور در منطقۀ زادگاهش عازم آن منطقۀ روستایی در ولایت بامیان گردید، تا یکجا با مردمش در نبرد علیه کودتاچیان رویزیونیست و مزدور سوسیال امپریالیست سهم بگیرد. او تا اواخر سال 1361 در مناطق روستایی باقی ماند و فقط آنگاه مناطق متذکره را ترک گفت که از یکجانب تسلط نیروهای ارتجاعی وابسته به جمهوری اسلامی ایران بر آن مناطق استحکام یافت و از جانب دیگر او رفقایی دیگری مثل او توسط تسلیم طلبان درون "ساما" از پشت خنجر خوردند. رفیق در عالم پناهندگی فعال باقی ماند و به عنوان یکی از کادرهای "بخش غرجستان ساما" به مبارزاتش بصورت همه جانبه، به ویژه علیه تسلیم طلبی در آن سازمان در پهلوی سایر رفقایش، ادامه داد. رفیق در تابستان سال 1370، پس از چند سال تماس و مراوده با "هستۀ انقلابی کمونیست های افغانستان" و "سازمان کمونیست های انقلابی افغانستان" به "حزب کمونیست افغانستان" پیوست و به عنوان یکی از کادرهای آن به فعالیت های مبارزاتی اش ادامه داد. رفیق پیوستنش به "حزب کمونیست افغانستان" را طی یک اعلامیه در سطح کل جنبش چپ کشور ابلاغ نمود. وی در عالم پناهندگی در عین حالی که به فعالیت های سیاسی و تشکیلاتی حزبی اش ادامه می داد، چندین سال مسئولیت های فرهنگی و آموزشی توده یی را نیز پیش برد و با وجودی که در اصل یک عنصر کارگری بود، مسئولیت هایش درین عرصه از فعالیت توده یی را بخوبی پیش برد. رفیق عزیز در ورزش رزمی تکواندو مهارت داشت و شاگردانی تربیه نمود. به همین جهت وی را همۀ رفقا و شاگردانش "استاد" خطاب می کردند. "استاد" علیه خط راست تسلیم طلبانه در درون حزب کمونیست افغانستان ، مبارزه نمود و به طرفداری از خط مرامنامه و اساسنامۀ حزب قاطعانه موضعگیری نمود. به همین جهت موقعی که "پروسۀ وحدت جنبش کمونیستی (م ل م) افغانستان شروع گردید، وی با شور و شوق فراوان از آن پروسه حمایت نمود.
"استاد" با شور زاید الوصفی در کنگرۀ وحدت جنبش کمونیستی (م ل م ) افغانستان شرکت کرد و به حیث عضو کمیتۀ مرکزی حزب انتخاب گردید. رفیق در مبارزات توده یی تحریم انتخابات رژیم پوشالی در سال 1383 (2004) قاطعانه سهم گرفت و این مبارزات را در محلش با شجاعت رهبری نموده و در مقابل توطئه های ارتجاعی با دلاوری سینه سپر کرد. رفیق با وجودی که در سال های اخیر به علت مریضی خیلی ناتوان شده بود، ولی با تمام توش و توان سعی می کرد در فعالیت های حزبی سهم بگیرد. وی واقعاً از این بابت بطور همیشگی مشوق رفقا بود و همۀ رفقا با مشاهدۀ روحیۀ عالی مبارزاتی او انرژی می گرفتند. رفیق در پولینوم نهم کمیتۀ مرکزی حزب، در حالیکه به شدت تکلیف داشت، شرکت نمود و بخاطر اجرای این مسئولیت، زحمات سفر طولانی بر خود را هموار ساخت. اما متاسفانه در پولینوم دهم کمیتۀ مرکزی حزب که چند ماه قبل دایر گردید، نتوانست شرکت نماید. " استاد" در حدود دو ماه قبل برای چندمین بار مورد حملۀ قلبی قرار گرفت و وضعیت صحی اش وخیم گردید. وی در طول دو ماه گذشته به شدت علیه مریضی اش مبارزه می کرد، اما امروز به عمر 68 سالگی از پا افتاد و جاودانه شد.
کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان به مناسبت در گذشت رفیق گرانقدر "عزیز"، مراتب عمیق تسلیت خود را به تمامی اعضا و هواداران حزب، سایر مائوئیست های کشور، احزاب و سازمان های مائوئیست سایر کشورهای جهان و اعضای خانواده اش تقدیم می نماید. جنبش انقلابی پرولتری افغانستان و جنبش پرولتری انقلابی بین المللی یاد این کارگر آگاه و انقلابی را زنده نگه خواهد داشت و درس ها و تجارب مبارزاتی او را به نسلهای آینده انتقال خواهد داد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد! کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان سوم اسد 1393 (25 جولای 2014)