پاینده باد یادها و خاطرات "استاد عزیز"! تقدیم به همۀ رفقای انقلابی و بازماندگانش که بیاموزند چون او مبارزه، تلاش و فداکار زیستن را.
"استاد عزیز" در یک خانوادۀ دهقانی در یکی از مناطق روستائی ولایت بامیان به دنیا آمد. نخستین آموزگار او رنج و اندوه خود و خانواده اش و همسایگانش بود. "استاد" در سالهای جوانی به اندیشۀ طبقۀ کارگر پیوسته بود. تاریخ سرزمین ما پر است از قهرمانی ها، دلاوری ها و جانفشانی او و امثال او، که هرگز در برابر قدرت های اشغالگر و ستمگر استعماری و امپریالیستی سرخم نکردند. آن ها در برابر بیداد تاراجگران، غارتگران و خودکامگان جهانخوار جانانه ایستادگی کرده اند و درفش پیکار دلاورانه و رهاییبخش را تا امروز همچنان بر افراشته نگه داشته اند. "استاد" مردم را به تکاپو، پیکار و مبارزه فرا میخواند. او میگفت انسانهای روی زمین همه با هم یکی اند، همۀ زحمتکشان یک سرود را با آواز بلند میخوانند: سرود آزادی و رهائی، سرود انترناسیونال را. او یاران را صدا میزد که زمان نبرد فرا رسیده است، باید پا را در رکاب گذاشت، به سوی میدان جنگ به پرواز آمد، جنگ رهائیبخش و آزاد کننده، نبرد برای آزادی نه برای غارت و تجاوز. او همیشه میگفت که درین نبرد باید بیداری را از دست نداد. او همیشه در سنگر نبرد ایستاد و از حق و عدالت و آزادی با قاطعیت، شهامت و شور وطنپرستانه دفاع کرد. برای او نیز میسر بود که با سازش و تسلیم طلبی و انحراف به مال و جا و مقامی برسد، اما او چنین نکرد، در برابر بیداد و استبداد جانانه ایستاد. او در مکتب رنج آموخته بود که باید برای به دور انداختن مناسبات کهنه اجتماعی مبارزه کرد و بپا خاست، تمام ارزش های دنیای استثمار و ستم را نفی نمود و در برابر نظام موجود نه گفت. او همیشه در این راه مبارزه کرد و از خود مقاومت ثبات و پایداری نشان داد. او فقط در لفظ انقلابی نبود، او مرد عمل و مرد میدان بود و میگفت: در راه پیروزی خلقها باید گام برداشت. "استاد عزیز" همیشه برای معاصران خویش و نسل های بعدی درس از خود گذشتگی، ایثار و فداکاری میداد. "استاد عزیز" از میان ما رفت، اما به دریا پیوست و در آن جاری شد تا پیامش جاودانه در گوش ها و سینه ها بماند. رفیق عزیز! تو در زندگی خود چنان در دلهای دیگران اثر کردی که تا عمر دارند فراموشت نخواهند کرد! هر جا که خشم است و عصیان و ستیز، تو خواهی بود! هر جا سخن از شجاعت انقلابی پیش آید، تو در نظر خواهی آمد! تو ندای راستین انقلاب برای همۀ زحمتکشان خواهی بود! "استاد عزیز" یکی از سابقه داران پرشور حزب بود. او به سادگی زندگی میکرد، با مردم صمیمی بود و با انقلابیون برخورد رفیقانه داشت. او بارها روی این مسئله تاکید میکرد که مبارزه نیاز زمان است و لذا باید آن را جدی گرفت. از دیدگاه او ابتکار در مبارزه لازمۀ کار هر انقلابی است، پس باید کار کرد که حقیقت مبارزه زنده شود. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!