به‌مناسبت تجلیل از پنجاه و سومین سال‌روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جریان دموکراتیک نوین در افغانستان
با فرارسیدن روز 13 میزان 1397 خورشیدی، 53 سال از حیات مبارزاتی پر فراز و نشیب جنبش مائوئیستی افغانستان سپری گردید. جنبش مائوئیستی افغانستان با تشکیل سازمان جوانان مترقی افغانستان در 13 میزان سال 1344 خورشیدی پا به عرصۀ وجود گذاشت. نشست عمومی مؤسس سازمان در 13 میزان سال 1344 خورشیدی مؤفقانه برگذار گردید و "سازمان جوانان مترقی افغانستان" را بنیادگذاری نمود. "حزب دموکراتیک خلق افغانستان" در دهم جدی سال 1343 خورشیدی ایجاد گردید و "سازمان جوانان مترقی افغانستان" در حدود 10 ماه بعد از آن تاریخ بنیاد گذاشته شد. عدم سهم‌گیری مؤسسین "سازمان جوانان مترقی افغانستان" در کنگرۀ مؤسس "حزب دموکراتیک خلق افغانستان" و سپس تشکیل بک سازمان سیاسی مستقل ار آن حزب، دو علت داشتد: یک علت داخلی و یک علت بین‌المللی. علت داخلی آن بود که رهبران "حزب دموکراتیک خلق افغانستان" از لحاظ سوابق سیاسی عناصر بدنام و خاینی بودند که به "جنبش دموکراتیک" تحت رهبری عبدالرحمان محمودی و غلام محمد غبار در اواخر دهۀ بیست و اوایل دهۀ سی خورشیدی خیانت کرده بودند و در عین‌حال از لحاظ سیاسی پیوند نسبتاً نزدیکی با سردار داود خان و باندش داشتند. علت بین‌المللی مرتبط با علت داخلی مذکور و مهم‌تر از آن، ظهور رویزیونیزم مدرن شوروی(رویزیونیزم خروشچفی)، بعد از درگذشت استالین، در حزب کمونیست آن کشور و برقراری سلطۀ سریعش بر حزب مذکور بود. این امر در واقع حزب مذکور را به یک حزب رویزیونیست یعنی ماهیتاً به حزب بورژوایی‌ای مبدل نمود که فقط در گفتار از کمونیزم و مارکسیزم- لنینیزم دم می‌زد، ولی در عمل راه احیای همه جانبۀ سرمایه‌داری در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را در پیش گرفته بود. سلطۀ رویزیونیزم مدرن خروشچفی بر حزب کمونیست شوروی در کنگرۀ بیستم آن حزب در سال 1956 تثبیت گردید. تثبیت سلطۀ این رویزیونیزم بر حزب کمونیست شوروی به معنای تثبیت سلطۀ آن بر دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، که تحت رهبری حزب مذکور قرار داشت، نیز بود. در نتیجه دولت مذکور ماهیت سوسیالیستی خود را از دست داد و به یک دولت سوسیال امپریالیستی مبدل گردید. به این ترتیب سوسیالیزم در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سرنگون شد و سرمایه‌داری، به شکل سرمایه‌داری متمرکز بروکراتیک یا سرمایه‌داری دولتی، در آن احیاء گردید و از شوروی فقط نامی باقی ماند. زمانی که کنگرۀ مؤسس "حزب دموکراتیک خلق افغانستان" در 10 جدی 1343 خورشیدی (30 دسامبر 1964) دایر گردید و حزب مذکور بنیان‌گذاشته شد، از درگذشت استالین بیش‌تر از 11 سال و از تثبیت سلطۀ رویزیونیزم مدرن خروشچفی بر حزب کمونیست شوروی، در کنگرۀ بیستم آن حزب، بیش‌تر از 8 سال می‌گذشت. در آن زمان مبارزات حزب کمونیست چین، تحت رهبری مائوتسه دون، علیه رویزیونیزم مدرن خروشچفی به تازگی در سطح جنبش کمونیستی بین‌المللی علنی شده بود. با وجود این رفیق زنده یاد اکرم در تأئید و حمایت از مبارزات مذکور پیش‌گامانه، اصولی و شجاعانه ایستاد. این ایستادگی مبارزاتی نه تنها دلایل کافی برای عدم شرکت مؤسسین سازمان جوانان مترقی در کنگرۀ مؤسس "حزب دموکراتیک خلق افغانستان" فراهم آورد، بلکه بنیان ایدیولوژیک- سیاسی اصولی کشوری و بین‌المللی برای راه‌اندازی حرکت ایدیولوژیک- سیاسی- تشکیلاتی کمونیستی حقیقی و مستقل از "حزب دموکراتیک خلق افغانستان"، یعنی تدویر کنگرۀ مؤسس سازمان جوانان مترقی افغانستان و بنیادگذاری سازمان مذکور، نیز به وجود آورد. بدین ترتیب جنبش مائوئیستی افغانستان به پیش‌گامی رفیق زنده یاد اکرم، در وجود سازمان جوانان مترقی افغانستان، در 13 میزان 1344 خورشیدی ایجاد گردید. ازینجاست که ما این روز را به عنوان روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی افغانستان تجلیل می‌کنیم. سازمان جوانان مترقی افغانستان طبق فیصلۀ نشست عمومی دوم خود در میزان 1346، در اواخر همین سال انتشار جریدۀ شعلۀ جاوید را به عنوان ناشر اندیشه های دموکراتیک نوین روی‌دست گرفت. فقط یازده شماره از این نشریه اقبال انتشار یافت و پس از آن توسط ارتجاع سلطنتی توقیف گردید. با وجود این، همین یازده شماره از نشریۀ مذکور توانست باعث شکل‌گیری و گسترش جریان دموکراتیک نوین افغانستان یا جریان شعلۀ جاوید، به عنوان بزرگ‌ترین و رادیکال‌ترین جریان سیاسی کشور، در عرصۀ مبارزاتی جامعۀ افغانستان گردد. اولین برآمد مبارزاتی وسیع جریان دموکراتیک نوین افغانستان یا جریان شعلۀ جاوید، در تظاهرات تجلیلیه از روز بین‌المللی کارگر در اول می 1347 (1968)، صورت گرفت. ناگفته پیداست که این برآمد مبارزاتی وسیع یک حرکت مبارزاتی خودجوش نبود، بلکه حرکت مبارزاتی ای بود که مبارزات تدارکی برای راه‌اندازی و پیش‌برد آن تحت رهبری سازمان جوانان مترقی افغانستان از همان روز تأسیس سازمان به‌راه افتاد و تا آن زمان پیش برده شد. ازینجاست که 13 میزان 1344، در عین‌حالی که روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی افغانستان است، روز بنیادگذاری جریان دموکراتیک نوین افغانستان نیز محسوب می‌گردد و باید تحت این نام نیز مورد تجلیل قرار بگیرد. درین راستا، به ادامۀ تجلیل از 13 میزان در سال‌های قبل، از 13 میزان 1397نیز، به عنوان پنجاه‌وسومین سال‌روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جریان دموکراتیک نوین افغانستان، تجلیل به عمل آمد. بدین مناسبت در حدود 1500 کاپی از پوستر حاوی عکس رفیق زنده یاد اکرم در مناطق مختلف کشور به جاهای مناسب نصب شد و یا دست‌به‌دست پخش گردید. مهم‌ترین موانعی که امسال بر سر نصب یا پخش پوسترها و شعارهای تبلیغاتی مربوط به 13 میزان از لحاظ شرایط محیطی خودنمایی کرد، یکی هم‌زمان شدن کارزار تبلیغاتی ما در مورد 13 میزان و کمپاین تبلیغاتی انتخاباتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم پوشالی بود و دیگری کنترل پولیسی شدید ناشی از تشدید درگیری‌های جنگی در بعضی ساحات در اثر کمپاین تبلیغاتی انتخاباتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم پوشالی، تقریباً در تمامی ساحات شهری تحت کنترل رژیم، اکثر جاهای مناسب برای نصب پوستر، قبل از 13 میزان با اوراق و پوسترهای تبلیغاتی انتخاباتی بزرگ کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم اشغال شده بود، به نحوی که در بعضی ساحات شهری رفقا ترجیح دادند که از نصب پوستر تبلیغاتی به دیوارها و جاهای دیگر صرفنظر کنند و به پخش دست‌به‌دست آن اقدام نمایند. رفقای دیگری علیرغم مواجه شدن با وضعیت فوق‌الذکر سعی نمودند جاهای مناسبی برای نصب پوستر پیدا کنند. درین مورد مشکلی که خودنمایی کرد این بود که پوسترهای تبلیغاتی حزب در میان تعداد زیادی از پوسترها و نوشته‌های بزرگ تبلیغاتی انتخاباتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم قرار گرفت و حداقل تا حد معینی برجستگی خود را از دست داد. با وجود این مشکل، رنگِ سرخِ پوسترِ نسبتاً کوچک حزب، آن را از اوراق و پوسترهای بزرگ تبلیغاتی انتخاباتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم متمایز می‌ساخت و تا حد معینی برجستگی اش را حفظ می‌کرد. تصمیم برای نصب تعداد معینی از پوسترها و شعارهای بزرگ تکه‌یی و کاغذی در تجلیل از پنجاه‌وسومین سال‌روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جریان دموکراتیک نوین، در مجموع نتوانست مورد اجرا قرار بگیرد. کارکنان شاروالی‌های رژیم، طبق دستور شاروالی‌های مذکور، از نصب پوسترها و شعارهای تبلیغاتی انتخاباتی بزرگ تکه‌یی و کاغذی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم، به دیوارهای ساختمان‌ها و پایه‌های برق در ساحات شهری، جلوگیری می‌کردند. طبعاً این ممانعت، پوسترها و شعارهای بزرگ تکه‌یی و کاغذی مربوط به 13 میزان را نـیـز در بر گرفت. اما اجرای این کار به‌طور کلی در مناطق روستایی، به‌شمول ساحات بازارهای کوچک خارج از شهرهای مراکز ولایات، امکان‌پذیر بود زیرا تبلیغات انتخاباتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم، به‌شکل پوسترها و سایر اسناد تبلیغاتی کاغذی، صرفاً ساحات شهری مراکز ولایات را در بر گرفته بود. در خارج از این ساحات امکان نصب پوسترها و شعارهای بزرگ تکه‌یی و کاغذی وجود داشت که متأسفانه مورد عفلت قرار گرفت. مقدم بر آن، در مناطق روستایی، به شمول ساحات بازارهای کوچک خارج از شهرهای مراکز ولایات، پوسترها و سایر اسناد تبلیغاتی کاندیداهای ولسی جرگۀ رژیم اصلاً وجود نداشت و در آن جاهایی که استثناءً وجود داشت در حدی نبود که پوسترهای مربوط به 13 میزان برجستگی خود را از دست بدهد. برعلاوه در مناطق روستایی تا یک هفته بعد از نصب پوسترهای 13 میزان حتی یک مورد از کنده شدن پوسترها مشاهده نشده است. البته کنده شدن پوسترها در ساحات شهری نیز امسال به ندرت اتفاق افتاده است. حدس قریب به یقین این است که این حرکت ضد دموکراتیک کار آن تسلیم‌شده‌ها و تسلیم‌طلبان قبلاً منسوب به جنبش چپ کشور بوده است که برای نشستن بر مسند وطن‌فروشانه و خاینانۀ ملی ولسی جرگۀ رژیم دست‌نشانده کاندید داشته اند. کنترل پولیسی شدید عوامل رژیم در بعضی ساحات که ناشی از تشدید درگیری‌های جنگی درین ساحات بود، قسماً باعث لغو کارزار تبلیغاتی 13 میزان گردید و قسماً دامنۀ اجرای آن را محدود نمود. ولی آن‌چه در اساس باعث محدودیت در برگذاری روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جریان دموکراتیک نوین در کشور و سایر روزهای تاریخی جنبش و جریان می‌گردد، یکی محدودیت حضور ما در نقاط مختلف یعنی حتی عدم حضور ما در مناطق و ساحات زیادی از کشور و دیگری دامنۀ به شدت محدود شرکت سایر منسوبین جنبش و جریان در این برگذاری‌ها. محدودیت اول را می توان- و باید- از طریق گسترش دامنۀ حضور مان در مناطق مختلف کشور رفع یا حداقل تخفیف داد. اما محدودیت دوم فقط از طریق فعال شدن روزافزون سایر منسوبین جنبش و جریان در برگذاری روزهای تاریخی، می‌تواند رفع گردد یا حداقل تخفیف یابد. مثلاً شرکت در برگذاری روزهای تاریخی 13 میزان، 7 قوس، اول می و غیره می‌تواند- و باید- تبارز دهندۀ روحیۀ مبارزاتی متعهدانۀ تمامی منسوبین جنبش و جریان باشد. برین مبنا است که ما شرکت فردی و گروپیک تمامی منسوبین جنبش و جریان را در برگذاری روز جان‌باختگان جنبش و جریان در 7 قوس امسال به عنوان یک گام مبارزاتی مشترک جنبشی و جریانی وسیع پیش‌نهاد می‌نماییم و به نوبۀ خود حاضریم که مسئولیت‌های خود را در برگذاری از این روز متعهدانه و مشتاقانه بر عهده بگیریم و در عین‌حال به سایر رفقا و دوستان نیز در پیش‌برد مسئولیت‌های شان یاری رسانیم.