7 قوس روز جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان را هرچه با شکوه تر تجلیل نماییم!
35 سال پیش از امروز، وقتی امین علیه تره کی دست به کودتا زد، او را به قتل رساند و خود سردمداری رژیم را بر عهده گرفت، شعارهای "مصئونیت، قانونیت و عدالت" را بلند نمود، تا گویا مسئولیت تمامی قتل عام های گذشته توسط رژیم، که خود و باند ویژه اش نیز فعالانه در آن سهم داشتند، صرفاً به دوش نورمحمد تره کی بیفتد. ازینرو قتل عام ها و کشتارهای روزافزون مخالفین رژیم کماکان ادامه یافت و در طی مدت کوتاه چند ماهۀ سردمداری امین جلاد نیز صدها نفر از آنها توسط کودتاگران به کام مرگ فروبرده شده و جان باختند. از جمله، 7 قوس 1358 روزی بود که رفیق اکرم یاری، خط گزار پیشگام و بنیانگزار اصلی اولین سازمان مائوئیستی در افغانستان (سازمان جوانان مترقی)، یکجا با تعداد دیگری از انقلابیون مائوئیست و شعله یی و سایر مخالفین رژیم کودتا، توسط مزدوران رویزیونیست سوسیال امپریالیزم شوروی به سردمداری امین جلاد، به کام مرگ فروبرده شدند و جان باختند. این جانباختگان مائوئیست و شعله یی، فقط بخشی از مجموع ده ها هزار جانباختۀ جنبش ما، در زمان حاکمیت کودتاگران 7 ثوری و اشغالگری سوسیال امپریالیست های شوروی، را تشکیل می دهد. مادامی که در سال گذشته، روز جانباختن رفیق اکرم یاری (7 قوس 1358) مشخص گردید، حزب ما بخاطر یاد بود از آن رفیق جانباخته و سایر جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان، این روز را به عنوان "روز جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان" اعلام نمود و فراخوانی برای برگزاری مشترک و همآهنگ این روز، توسط تمامی منسوبین جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در کشور، انتشار داد. در نتیجه ما موفق شدیم برای اولین بار از روز یادبود جانباختگان مان تجلیل به عمل آوریم. اکنون که بازهم روز 7 قوس فرا می رسد، ما باید یکبار دیگر یاد جانباختگان پیشگام جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور را تازه کنیم، درس های آنها را مرور نماییم، از تجارب مثبت و منفی شان بیاموزیم، فداکاری های شان را سرمشق قرار دهیم و سلاح های مان علیه دشمنان را حدادی کنیم. ما باید در تجلیل از روز 7 قوس امسال یکبار دیگر قویاً و وسیعاً یادآوری نماییم که جانباختگان پیشگام ما و در راس آنها رفیق جانباخته اکرم یاری، در مبارزه علیه سوسیال امپریالیست های اشغالگر و مزدوران رویزیونیست شان با استواری ایستادند و فداکارانه جان باختند. درس آنها برای ما درس استواری در مبارزه و پذیرش فداکاری تا پای جان است. این درس بما می آموزد که در مبارزه علیه امپریالیزم و ارتجاع، عمدتاً اشغالگران امریکایی و متحدین شان و رژیم دست نشاندۀ شان، با استواری و قاطعیت بایستیم، تمامی سختی های راه مبارزه را تحمل نماییم و تمامی قربانی هایش را فداکارانه متقبل شویم. همانگونه که مبارزه علیه امپریالیزم و ارتجاع بطور کل، مستلزم مبارزه علیه انواع اپورتونیزم است، مبارزۀ کنونی علیه امپریالیزم و ارتجاع بطور کل و مبارزه علیه دشمن عمدۀ مرحلۀ کنونی یعنی اشغالگران امریکایی و متحدین شان و رژیم دست نشاندۀ آنها بطور مشخص، مستلزم مبارزه علیه تسلیم شدگان و تسلیم طلبانی است که خون ده ها هزار جانباختۀ فداکار جنبش ما را وجه المصالحۀ خیانتهایشان در بارگاه اشغالگران امپریالیست و رژیم دست نشانده قرار می دهند، تا بدین وسیله در گوشه ای از تخت پرخون خیانت ملی جایگاه و مقامی داشته باشند. در 7 قوس سال پار ما این مبارزۀ اصولی و ضروری را پیش بردیم و امسال نیز مکلفیم با همان شور و حال، و بلکه با شور و حال بیشتر، پیش ببریم. حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، یکبار دیگر تجلیل از روز جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان را به مثابۀ گامی از گام های ضروری و تفکیک ناپذیر مبارزه برای پیروزی انقلاب دموکراتیک نوین در کشور، به عنوان مرحلۀ ضروری گذار به انقلاب سوسیالیستی و ادامه انقلاب تحت دیکتاتوری پرولتاریا در مسیر رهسپاری بطرف هدف غایی دستیابی به جهان عاری از هرگونه استثمار و ستم (جهان کمونیستی) پیش می برد. وظیفه و مسئولیت عمدۀ مبارزاتی ما مشخصا در مرحلۀ کنونی، پیشبرد مبارزه و مقاومت علیه اشغالگران امپریالیست و دست نشاندگان شان بر محور پیشبرد مبارزات تدارکی برای برپایی و پیشبرد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه آنهاست و تجلیل از 7 قوس باید در خدمت پیشبرد این وظیفه و مسئولیت مبارزاتی عمده قرار داشته باشد.
یاد رفیق اکرم یاری و سایر جانباختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان را گرامی داریم! زنده باد مارکسیزم- لنینیزم- مائوئیزم! به پیش در راه برپایی و پیشبرد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی! حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان 7 قوس 1393