گزارشات مختصری از محافل بزرگداشت سالروز جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری و سایر جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین افغانستان
7 قوس روز جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری به عنوان روز یادبود از تمامی جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور توسط "کمیتۀ برگزاری 7 قوس" بصورت همآهنگ و طی سه محفل در نقاط مختلف کشور برگزار گردید. درینجا گزارشات مختصر این محافل تقدیم می گردد. گزارشات مفصل بعداً ارائه خواهد شد.
گزارش مختصر محفل اول
محفل یاد بود جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور و در پیشاپیش آ نها رفیق زنده یاد استاد اکرم یاری به روز جمعه هفتم قوس 1393 خورشیدی با حضور 150 نفر اعم از زن و مرد در ولایت... درحالی تدویر یافت که در و دیوار سالون با عکسهای جانباخته و شعارهای انقلابی مزین گردیده بود. سه قطعه عکس بزرگ از استاد زنده یاد اکرم یاری به سایز 150 در 100 سانتی متر، استاد عبد الاله رستاخیز ومجید کلکانی به سایز 120 در 80 سانتی متری و یک شعار یاد بود از جانباختگان جریان دموکراتیک نوین در جلو دروازۀ ورودی سالون جا بجا گردیده بود که زینت خاصی به دروازه ورودی سالون بخشیده بود. ستیژ با تکه های سرخ و طلائی رنگ و با عکس های جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور تزئین گردیده بود. محفل مجموعاً مدت دو ساعت دوام نمود.
برگزاری این محفل زیر شعار "مبارزه علیه پیمان امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر پیمان های امنیتی رژیم با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی دیگر" برگزار گردید.
در ابتدای محفل افتتاحیه ای توسط یکی از جوانان قرائت گردید. درافتتاحیه چنین قید گردیده بود:
« کمیتۀ برگزاری 7 قوس رسالت تاریخی خود می داند که همانند 7 قوس سال 1392 خورشیدی در 7 قوس امسال نیز مبارزۀ اصولی و ضروری را علیه تمامی تسلیم شدگان و تسلیم طلبانی پیش ببرد که خون جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین را وجه المصالحۀ خیانت های شان قرار می دهند تا از این طریق بر گوشه ای از تخت پرخون خیانت ملی تکیه زنند»
پس از افتتاحیه، کلیپ تصویری جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور برای حاضرین در محفل به نمایش گذاشته شد.
سپس محفل با انانسری یکی از دختران پر شور وانقلابی به پیش رفت. انانسر یکی از جوانان را خواست تا اعلامیه ایکه از طرف کمیته برگزاری هفت قوس ترتیب گردیده بود به خوانش بگیرد. در اعلامیه با صراحت اعلام گردیده بود که:
« "کمیتۀ برگزاری 7 قوس"، با توجه به اوضاع و احوال کنونی کشور و مردمان کشور، سالگرد "روز جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین افغانستان" در 7 قوس امسال را زیر شعار مبارزه علیه پیمان امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر پیمان های امنیتی رژیم با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی دیگر، برگزار می نماید.»
به تعقیب "اعلامیه کمیته برگزاری هفت قوس"، سوانح زنده یاد استاد اکرم یاری توسط یکی از دختران جوان به خوانش گرفته شد که با کف زدن های ممتد بدرقه گردید.
در این محفل چهار نفر دیگر سخنرانی نمودند. نفر چهارم که سخنران اصلی بود، در سخنرانی اش معاهدات گندمک و دیورند و توافقنامۀ امنیتی رژیم با اشغالگران امریکایی و ناتو" را با هم مقایسه نمود. سخنران در اخیر سخنرانی اش چنین بیان نمود:
« وقتی به متن توا فقنامه امنیتی رژیم پوشالی با باداران یانکی آن نظر می اندازیم یاد و خاطره عهد نامه های انگلیس که با زور سـر نـیـزه با جـیـره خوارانش همچو شاه شجاع، یعقوب خان و عبد الرحمن بسته شده بود در ذهن انسان تداعی می گردد.
اگر از یک طرف امپریالیزم امریکا از لحاظ استراتیژیک به ایجاد پایگاه های دایمی و حضور دراز مدت در افغانستان نیازمند است،
اما از طرف دیگر این وضع ناشی از وجود منابع سرشار طبیعی در افغانستان به عنوان حوزۀ نفوذ امریکا و صدور سرمایه و مهمتر از همه موقعیت استراتیژیک افغانستان به عنوان معبری به سوی ذخایر عظیم مواد خام طبیعی و بازار آسیای میانه می باشد. نیروهای ارتجاعی و میهن فروش، تسلیم شده ها، تسلیم طلبان و قلم بدستان جیره خوار مدعی اند که حضور دایمی نیروهای نظامی امریکا به سود مردم افغانستان است. این ها مدعی اند که از این طریق می توان دموکراسی، عدالت اجتماعی، امنیت و صلح را تامین نمود؟! و یا حد اقل از درد و رنج و مصائب مردم افغانستان کاست! در حالیکه مسبب اصلی تمام درد و رنج، ناامنی و مصائب برای مردم افغانستان حضور نظامی اشغالگران امپریالیست و رژیم دست نشاندۀ شان است. میهن فروشان تداوم حاکمیت و بقای خویش را در حضور نظامی باداران خویش می بینند و به این طریق مردم را از عقوبت کاری می ترسانند که خود مسبب آن هستند.»
در وسط برنامه گروپ رزمی کاران کیوکوشین کای کاراته ماتسوشیما، هنرهای رزمی شان را برای حاضرین در تالار به نمایش گذاشتند که نمادی از قدرت و شکوه هنرهای رزمی بود و قدرت و خشم و انزجار آنان را در دفاع از خون جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور را رقم میزد . این نمایشات حدود ده دقیقه را در بر گرفت .
درآخر محفل، "قطعنامه برگزاری محفل 7 قوس" توسط یکی از بانوان بخوانش گرفته شد. متن قطعنامه کاملاً علیه توافقنامه امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی،ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی بود. در قطعنامه یاد آوری گردیده بود:
« اینک که با گذشت یکسال از 7 قوس سال 1392 موفق شده ایم دومین سلسله از محافل ویژۀ یادبود از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور را در مناطق مختلف کشور، زیر شعار "مبارزه علیه توافقنامه های امنیتی رژیم با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی" ، برگزار نماییم، اعلام می نماییم که:
1 - عامل عمدۀ بحران کنونی در کشور، حضور اشغالگرانۀ نیروهای نظامی متجاوز امپریالیست های امریکایی و متحدین شان در افغانستان است. تا زمانی که این نیروهای اشغالگر، تحت هر عنوان و نام ظاهری در افغانستان حضور داشته باشند، حالت بحرانی کنونی در کشور ادامه می یابد. کاملاً واضح و روشن است که حضور اشغالگرانۀ این نیروها در افغانستان با امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم دست نشانده و اشغالگران امریکایی و ناتو از بین نمی رود بلکه ادامه می یابد. در چنین شرایطی امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی، که در واقع با مجوز اشغالگران امریکایی و ناتو صورت می گیرد، نیز نمی تواند زمینه های مساعدی برای از میان بردن عامل عمدۀ بحران در کشور فراهم نماید، بلکه به تداوم آن خدمت می نماید. ما خواهان براندازی تمامی توافقنامه های امنیتی امضا شده توسط رژیم دست نشانده با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی هستیم و درین راه به مبارزات مان ادامه خواهیم داد. ... »
محفل همانطوریکه با شور وهلهله انقلابی شروع گردید با شور وهلهله انقلابی پایان یافت.
8 قوس 1393 خورشیدی