جمع‌بندی مختصری از فعالیت‌های مبارزاتی حزب در 13 میزان، 17 میزان (7 اکتوبر) و 7 قوس
حزب کمونیست مائوئیست افغانستان به‌مناسبت تجلیل از پنجاه و یکمین سال‌یاد بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان، در 13 میزان امسال و به‌مناسبت برگزاری روز جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان، در 7 قوس امسال، تصمیم گرفت که برای معرفی هرچه بیشتر این دو روز تاریخی فعالیت تبلیغاتی وسیعی به عمل آورد. طبعاً برای یک حزب مخفی فاقد منطقۀ پایگاهی مقدور نیست که از طریق تشکیل جلسات علنی وسیع توده‌یی و یا پخش و نشر گستردۀ اعلامیه‌ها و اسناد حزبی به‌صورت علنی این‌گونه فعالیت‌های تبلیغاتی وسیع را پیش ببرد. بنابرین یگانه راهی که حزب می‌توانست در وضعیت کنونی‌اش این‌چنین تبلیغات وسیع را پیش ببرد، پخش وسیع شب‌نامه ها و پوسترهای تبلیغاتی بود. این کار هم در 13 میزان صورت گرفت و هم در 7 قوس. البته لازم به تذکر است که حزب قبلاً هم از چندین سال به‌اینطرف باربار به وقفه‌ها و به‌مناسبت‌های مختلف به‌پخش شب‌نامه‌ها و پوسترها اقدام کرده است. اما برنامۀ 13 میزان و 7 قوس امسال چه از لحاظ کیفیت و چه از لحاظ گستردگی خود با برنامه‌های قبلی فرق داشت. در برنامه‌های امسال هزاران کاپی شب‌نامه و پوستر در مناطق مختلف کشور، به‌شمول کابل، پخش گردید و به‌همین دلیل توانست تأثیرات کیفی مثبت وسیع‌تری نسبت به‌برنامه‌های مشابه قبلی داشته باشد و در عین‌حال عکس‌العمل‌های منفی نسبتاً وسیع‌تر تسلیم شده‌ها و تسلیم‌طلبان قبلاً "چپ" و هم‌چنان گروپ‌های معینی از احزاب شامل در رژیم دست‌نشانده را علیه خود برانگیزد. فعالیت‌های مبارزاتی 13 میزان در 13 میزان امسال، به‌مناسبت تجلیل از پنجاهویکمین سال‌گرد بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور، هزاران نسخه اعلامیه تحت عنوان "پنجاهویکمین سال‌یاد بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک‌نوین افغانستان را هرچه با شکوه‌تر تجلیل نماییم!" و بیشتر از یک هزار نسخه پوستر تحت عنوان "به‌مناسبت تجلیل از پنجاهویکمین سال‌گرد بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین در افغانستان" که حاوی عکس رفیق جان‌باخته استاد اکرم یاری، معرفی مختصر ایشان و آدرس ویب‌سایت و فیس‌بوک شعلۀ جاوید بود، در نقاط مختلف کشور، به‌شمول کابل، پخش گردید. این فعالیت‌ها عمدتاً موفقیت آمیز اجرا گردید، اما در عین حال کمی‌ها و کاستی‌هایی در جریان اجرای آن بروز کرد. مهم‌ترین جنبه‌های موفقیت آمیز بودن این فعالیت‌ها عبارت بودند از: مواضع حزب در رابطه با 13 میزان، تاریخچۀ مختصر جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان و اوضاع کنونی کشور و وظایف مبارزاتی، توسط اعلامیه وسیعاً در میان توده‌ها پخش گردید. تأثیرات مثبت کوتاه‌مدت این فعالیت‌ها هم اکنون قابل مشاهده بوده و تأثیرات دراز مدت مثبت آن نیز در آینده خود را نشان خواهد داد. روز بنیادگذاری جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان (13 میزان) و هم‌چنان رفیق جان‌باخته استاد اکرم یاری بنیادگذار سازمان جوانان مترقی و جریان دموکراتیک نوین افغانستان در یک اقدام تبلیغاتی مستقیم توده یی توسط اعلامیه و پوستر وسیعاً به‌توده‌ها، به‌خصوص نسل جوانی که با تاریخ مبارزاتی جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور کم‌تر آشنایی دارند، معرفی گردیدند. برعلاوه آدرس ویب‌سایت، آدرس الکترونیکی و آدرس فیس بوک شعلۀ جاوید وسیعاً در اختیار توده‌ها، به‌خصوص جوانان، قرار گرفت تا با مراجعـه به‌آن‌هـا بـا اهداف و مواضع حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان آشنایی وسیع حاصل کنند. مهم‌ترین کاستی این بود که این فعالیت‌ها در مناطق زیادی از کشور مورد اجرا قرار نگرفت. این کاستی ناشی از دو کاستی در مجموع فعالیت‌های حزبی است. کاستی اول این است که حزب در مناطق زیادی از کشور، به‌خصوص مناطق زیادی از روستاهای کشور، حضور و فعالیت ندارد و کاستی دوم این است که حضور و فعالیت حزب در مناطق معینی خیلی ضعیف است. راه حل این مشکل، گسترش حضور و فعالیت حزب در مناطق مختلف، به‌خصوص مناطق روستایی، و هم‌چنان تقویت حضور و فعالیت‌های حزب در مناطقی است که حضور و فعالیت حزب ضعیف است. البته باید به‌یاد داشت که حزب در شرایط فعالیت‌های تدارکی برای برپایی و پیش‌برد جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه اشغالگران و رژیم پوشالی قطعاً نه خواهد توانست فعالیت‌های خود را خیلی وسیع و به‌تمام نقاط کشور گسترش دهد و نه چنین گسترشی پیش شرط عبور مؤفقانه از مرحلۀ تدارک است. بنابرین در وضعیت کنونی حزب فقط حد معینی از گسترش فعالیت‌های حزبی ممکن و میسر خواهد بود. در واقع گسترش خیلی وسیع فعالیت‌های مبارزاتی حزب در مناطق مختلف کشور مستلزم برپایی و پیش‌برد شکل کنونی جنگ خلق (جنگ مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده) است. ما باید گفتۀ مائوتسه‌دون در مورد جنگ خلق به عنوان شکل عمدۀ جنبش توده یی و ارتش خلق به‌عنوان شکل عمدۀ سازمان‌دهی توده یی در کشورهایی مثل چین آن روز و افغانستان امروز را قویاً به‌خاطر داشته باشیم و برای تحقق هرچه درست‌تر و اصولی‌تر آن با تمام توش و توان و از دل‌وجان کوشا باشیم. با وجود این، فعالیت‌های مبارزاتی ای از قبیل فعالیت‌های مبارزاتی 13 میزان در حد خود می‌تواند تأثیرات مبارزاتی مثبت توده یی داشته باشد و به‌امر سازمان‌دهی مبارزاتی توده یی خدمت ئماید. عکس‌العمل‌های منفی عملی علیه فعالیت‌های مبارزاتی 13 میزان حزب از طرف افراد و نیروهای مختلف صورت گرفت. وسیع‌ترین عکس‌العمل‌های منفی از طرف تسلیم شدگان و تسلیم طلبان قبلاً مربوط به‌جنبش چپ کشور و در مناطق مختلف کشور تبارز نمود. این افراد و دسته‌ها تا آن‌جایی که دست‌شان رسید به‌جمع‌آوری اعلامیه‌ها و کندن پوسترهای نصب شده پرداختند و به‌این ترتیب برای اشغالگران امپریالیست و رژیم دست نشانده خدمتی انجام دادند، تا حدی به‌این خاطر که این‌ها از خود می‌ترسند که گویا مبادا اشغالگران و رژیم خودِ آن‌ها را در این کار دخیل بشمارند. برعلاوه علی امیری که با قلم‌فرسایی‌های قبلی خود علیه مائوئیست‌های کشور و مشخصاً علیه شعلۀ جاوید و حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان می‌خواست در نزد اشغالگران امپریالیست امریکایی و انگلیسی امتیاز کسب نماید و شاید می‌خواست به‌وزارت برسد، اما بیلش خاک نگرفت و تلاش‌هایش در این راستا ناکام گردید، این بار او و هم‌راهانش در منطقۀ شان آشکارا عکس‌العمل‌های منفی ضد دموکراتیک علیه فعالیت‌های مبارزاتی 13 میزان حزب از خود نشان دادند. او و همفکرانش در گذشته وانمود می‌کردند که حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان فقط در فضای مجازی حضور دارد و در همان فضا و از طریق پیش‌برد یک حرکت ضد دموکراتیکِ آشکار و توهین آمیز علیه کل مائوئیست‌های کشور و مشخصاً حزب از طریق یک رسانۀ امپریالیستی به "مبارزه" پرداختند. اما این بار که با نسخه‌های "سخت‌افزاری" زیادی از اعلامیه و پوستر حزبی مائوئیستی مواجه گردیدند، واقعاً و به‌طور آشکار ماهیت ضد دموکراتیک و ارتجاعی خود و دارودسته ای را که به‌آن تعلق دارند، به‌صورت "سخت افزاری" تبارز دادند. آن‌ها و دارودسته‌های مشابه مداوماً و با بوق و کرنا خود را "تیکه دار سیاسی" ملیت شریف و زحمت‌کش هزاره جا می‌زنند. اما در 13 میزان، این "تیکه داران سیاسی" هزاره‌ها خجالت نکشیدند که پوسترهای حاوی عکس رفیق زنده یاد استاد اکرم یاری را از دیوارها بکنند و یا پاره نمایند. اما چنین حرکتی را علیه پوسترهای حاوی عکس یک چهرۀ شناخته شدۀ ارتجاعی، تسلیم طلب و شوونیست یعنی گلبدین، که قبلاً در مناطق مختلف کشور پخش و نصب گردیده بود، از خود نشان نداده بودند. البته کاملاً روشن است که این "تیکه داران سیاسی" هزاره ها از موضع طبقاتی فیودال- کمپرادوی و بنیادگرایانه، از قبل با گلبدین و حزبش وجوهات مشترکی بسیاری داشتند؛ ولی حالا که گلبدین و حزبش به‌پروسۀ صلح با رژیم پیوسته اند و وجوهات مشترک وطن‌فروشانه و خاینانۀ ملی مشابهی با این "تیکه داران ملیتی" یافته اند، باید در قبال اوراق و اسناد تبلیغاتی آن‌ها برخورد خوش‌بینانه داشته باشند. درین‌جا آن‌چه تعیین کننده است، مواضع طبقاتی فیودال کمپرادوری، ایدیولوژیک بنیادگرایانه و خاینانۀ ملی مشترک آن‌ها است و نه تعلق ملیتی شان به‌این یا آن ملیت. این نیروها و اشخاص همیشه تلاش دارند که تعلق ملیتی هزارگی شان را وسیله ای برای فریب توده‌های زحمت‌کش ملیت هزاره بسازند و با فریب و نیرنگ آن‌ها را دنبال سیاست‌های ارتجاعی تسلیم طلبانۀ شان بکشانند و در شرایط اشغال کشور تفرقۀ ملی، به‌نفع اشغالگران امپریالیست، در میان ملیت‌های مختلف کشور را دامن بزنند. در مقابل، توده‌های زحمت‌کش برای رستن از دام نیرنگ و فریب این نیروها به‌آگاهی ملی و طبقاتی انقلابی نیاز دارند. این وظیفه ای است که بر دوش نیروهای انقلابی، مشخصاً حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، سنگینی می‌نماید. تا زمانی که این وظیفۀ مبارزاتی انقلابی به‌درستی، موفقانه و به‌نحو گسترده و عمیق اجرا نگردد، دام نیرنگ و فریب سیاسی امپریالیست‌ها و نیروهای ارتجاعی هم‌چنان گسترده خواهد ماند و توده‌های ناآگاه به‌منافع طبقاتی و ملی شان در دام مذکور گرفتار و دربند. آیا این حرکت ضد دموکراتیک علی امیری و افراد دور و برش را باید مقدمه‌چینی‌ای برای بهره‌مند شدن از انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی سال آیندۀ رژیم پوشالی محسوب نمود؟ دیده خواهد شد.
فعالیت‌های مبارزاتی 7 قوس "به‌مناسبت بزرگ‌داشت از 7 قوس، روز جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین افغانستان"، عنوان پوستر تبلیغاتی ای بود که در 7 قوس امسال، به‌تعداد تقریباً 1500 کاپی از آن در مناطق مختلف کشور نصب گردید. در متن پوستر عکس‌های زنده‌یاد داکتر عبدالرحمان محمودی، زنده‌یاد استاد اکرم یاری و 8 تن دیگر از جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور (زنده‌یاد صادق یاری، زنده‌یاد مجید کلکانی، زنده‌یاد بشیر بهمن، زنده‌یاد رستاخیز، زنده‌یاد سلطان احمد، زنده‌یاد داود سرمد، زنده‌یاد رسول جرئت و زنده‌یاد سیدال سخندان) جای داده شده بود و در قسمت پایین آن، آدرس ویب‌سایت شعلۀ جاوید همراه با آدرس الکترونیکی ویب‌سایت و هم‌چنان آدرس فیس‌بوک شعلۀ جاوید جلب نظر می‌کرد. هم‌چنان "سی و هفتمین سال‌روز جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین (جریان شعلۀجاوید) کشور را گرامی داریم" عنوان اعلامیه ای بود که نسخه‌های آن در مناطق مختلف کشور وسیعاً پخش گردید. در اعلامیه گفته شد که وظایف و مسئولیت های مبارزاتی انقلابی ما در مجموع و دَین ما در قبال جان‌باختگان جنبش ما به‌طور خاص، در شرایط کنونی فقط و فقط زمانی به‌صورت اصولی، قاطع و همه‌جانبه ادا شده می‌تواند که ما در میدان جنگ مقاومت علیه اشغالگران امپریالیست و رژیم دست نشانده حاضر باشیم و در راهی که با خون جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور رنگین گردیده عملاً به‌پیش رویم. در اعلامیه در عین حالی‌که توده‌ها و نیروهای انقلابی و ملی- دموکرات مخالف اشغالگران و رژیم پوشالی در مجموع مورد خطاب قرار گرفت، بخش‌های معینی از آن‌ها به‌طور خاص ذیلاً نشانی گردید و وظایف مبارزاتی آن‌ها مشخص شد: 1 -- «رفقا! اعضای حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و داوطلبان عضویت در حزب!» 2 -- «رفقا! هواداران حزب در خارج از کشور!» 3 -- «رفقا! گروه‌های مائوئیست بیرون از حزب!» 4 -- «منسوبین برحال منفرد غیر حزبی جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین کشور!» 5 -- «منسوبین خانوادگی جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین (جریان شعلۀ جاوید)!» ما در اعلامیۀ 7 قوس گروه های مائوئیست بیرون از حزب را فراخواندیم که: «... ما شما را به قرار گرفتن در مسیر وحدت با حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان فرا می‌خوانیم. به‌نظر ما اختلافات اساسی ای که بتواند مانع وحدت شما با حزب گردد، وجود ندارد. حزب حاضر است مبارزۀ اصولی ضد سکتاریزمِ غیر اصولی مضر به‌حال جنبش را قاطعانه و یک‌جا با شما پیش ببرد.» امیدواری ما آن است که این فراخوان به ادامۀ فراخوان های قبلی از یک‌جانب مائوئیست‌های بیرون از حزب را دیر یا زود در مسیر وحدت با حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان قرار دهد و از جانب دیگر حزب را در مسیری قرار دهد که بیشتر از پیش علیه کمبودات و ناتوانی‌های مبارزاتی خود اصولی‌تر و قاطعانه‌تر حرکت نماید. اعلامیۀ 7 قوس، منسوبین خانوادگی جان‌باختگان جنبش مائوئیستی و جنبش دموکراتیک نوین (جریان شعلۀ جاوید) را قرار ذیل مورد خطاب قرار داده بود: «اولین خواست برحق ما و تاریخ کشور از شما این است که در مسیر مبارزاتی فرزندان، پدران و اقارب جان‌باختۀ تان وفادارانه حرکت کنید! اگر توان و امکان این کار را ندارید، حداقل خون آن‌ها را وجه‌المصالحۀ سازش و تبانی با دشمنان کشور و مردم، به‌ویژه دشمن عمده، قرار ندهید تا خواسته یا ناخواسته به‌پای منافع آن‌ها قربانی نشوید.» در واقع خیلی مشکل است که در مورد عکس‌العمل‌های تمامی منسوبین خانوادگی جان‌باختگان جنبش درین‌مورد حرف زد. اما تا جایی که به‌منسوبین خانوادگی رفیق جان‌باخته استاد اکرم یاری، که منسوبین خانوادگی زنده یاد داکتر صادق یاری نیز هستند، مربوط است، معلومات ما این است که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها تا حال روی‌هم‌رفته از لحاظ سیاسی فقط تسلیم شرایط حاکم بوده اند و فعالیت سیاسی مثبت یا منفی مشخصی از خود نشان نداده اند. تأثیرگذاری‌های مثبت پخش اعلامیه و نصب پوستر 7 قوس به‌طور وسیع در نقاط مختلف کشور نه تنهـا تـأثـیـرات مبارزاتی فعالیت‌های 13 میزان حزب را تحکیم نمود، بلکه در حد خود نیز تأثیرات مبارزاتی مثبت داشت و در عین‌حال عکس‌العمل‌های منفی تسلیم شدگان و تسلیم طلبان قبلاً منسوب به‌جنبش چپ کشور و بخش‌هایی از نیروهای ارتجاعی شامل در رژیم دست نشانده را برانگیخت. مهم‌ترین و وسیع‌ترین عکس العمل‌های منفی علیه فعالیت‌های حزب در 7 قوس بازهم از طرف تسلیم شدگان و تسلیم طلبان قبلاً منسوب به‌جنبش چپ کشور نشان داده شد. آن‌ها تا جایی که توانستند، به‌خصوص به پاره کردن یا کندن پوسترها اقدام کردند تا به این ترتیب خوش‌خدمتی شان در قبال اشغالگران و رژیم را نشان دهند. برعلاوه مواردی نیز وجود داشته است که کسانی از منسوبین سابقۀ جنبش دموکراتیک نوین کشور به‌کندن پوستر اقدام کرده بودند تا گویا آنرا برای خودشان نگه‌دارند. در یکی از مناطق کشور، تعدادی از نسخه‌های پوستر 7 قوس در بعضی از محلاتی که قبلاً پوسترهای حاوی عکس گلبدین نصب شده بود ولی کنده یا پاره نشده بود، وسیعاً پاره یا کنده شده بود. نمی توان به‌طور یقینی گفت که این کار توسط روابط حزب اسلامی صورت گرفته یا توسط کسان دیگری. در واقع باید گفت که ممکن است حساسیت‌های ملیتی و بنیادگرایانه توأماً عوامل اصلی این کار بوده باشد. البته در محلاتی از منطقۀ مذکور که منسوبین حزب گلبدین حضور ندارند و قبلاً پوسترهای حاوی عکس گلبدین کنده و یا پاره شده بودند، پوسترهای 7 قوس کنده و یا پاره نشده بودند و مدت‌های زیادی به‌حال خود باقی بودند. کندن و یا پاره کردن پوسترهای حاوی عکس گلبدین توسط ما سازمان‌دهی نشده بود، بلکه توسط خود توده‌های مقیم در محلات مذکور صورت گرفته بود. هم‌چنان در یکی از مکاتب دولتی همین منطقه، بعضی از متعلمین مربوط به‌خانواده‌های منسوبین حزب اسلامی گلبدین اقدام به‌کندن پوسترهای 7 قوس کرده بودند که با عکس‌العمل سایر متعلمین روبرو شده و نتوانسته بودند پوسترها را بکنند یا پاره نمایند. این کار نیز توسط ما سازمان‌دهی نشده بود. گلبدین نه‌تنها خون سیدال سخندان بلکه خون صدها هم‌رزم جان‌باختۀ دیگر ما و هزاران هزار از توده‌های مردم به‌دست جلادان حزبش را به گردن دارد. مردمان کشور او و جلادانش را مثل تمامی قاتلان و جلادان دیگر نه از یاد برده اند و نه عفو کرده اند. در هر حال ما در فعالیت‌های مبارزاتی 7 قوس یک‌بار دیگر مورد حملات تخریب‌کارانۀ دشمنان مان قرار گرفتیم. مائوتسه‌دون سال‌ها پیش گفته بود که: «مورد حملۀ دشمن قرار گرفتن امر خوب است نه بد». دلیل آن روشن است. حملۀ دشمن دلالت بر آن دارد که کار ما به‌او صدمه رسانده و به‌همان خاطر مورد قبولش نمی‌باشد.