پیام شخصی را یکی از رفقا، از استرالیا به ایمل آدرس شعله جاوید فرستاده است که ضمن ابراز سپاس از غم شریکی شان، در سایت شعله جاوید به نشر میرسانیم.
پیام تســــلیت
فراموش كردن هـنر ميخواهـد ....
و من .....
بى هنرترین انسان عالمم ....
در فراز و فرود زندگى تجربه بما مى آموزد با از دست دادن بهـترين هـايت بر طبق نيازمنديهـاى زمان بهـترين هـاى ديگر ميسازد، اما درين چهـار دهـه اخير تاريخ گواه است خلق رنجديده كشور بهـترين فرزندان صديق اش را در راستاى خدمت بخلق و آزادى كشور از دست داد ولى متاسفانه تا هـنوز جايگاه شان خالى بنظر ميرسد .
با تاثر و اندوه فراوان، درين روزهـا آسمان غمبار ما يكى از ستارههـاى درخشان ديگرش را از دست داد و قلب بهـترين فرزند صديق كشور كه بيشتر از چهـار دهـه بخاطر آزادى كشور و مردمان در بندش مى تپيد از تپش باز ماند و شاهـد مرگ انديشمندترين انسان سرزمين خود هـستيم كه از پرتو دانش و انديشه والا و گهـربارش بر تمامى تاريكى هـا، كج انديشىهـا و انحرافات عديده پرتو افشان گرديد و تجلى بخش مسيرى شد كه افق سرخ و روشن براى رهـروان آزادى بشارت داد و يكبار ديگر اميدهـا را در دلهـا زنده نمود و خدمات فنا ناپذيرش براى جنبش چپ كشور و جنبش بين المللى از اهـميت بهسزاى بر خوردار است .
بدون شك، مرگ رفيق ضيا سنگين تر از كوههـاى بابا و هـندوكش است و جايگاه آن انقلابى والا مقام در ميان جمع رفقايش خاليست و پر كردن اين خلاء بزرگ سعى بليغ و هـمت عالى ميخواهـد .
و اينجانب به عنوان يكى از علاقمندان وى، مرگ نا بهـنگام اين عزيز از دست رفته را به كميته مركزى حزب، فاميل عزيزش، هـواداران و دوستانش تسليت ميگويم و خودم را درين مصيبت جانكاه شريك ميدانم. بياييد غم و اندوه مانرا به پوتانسيل عظيم انرژى مبدل نموده و تداوم بخش راهـش باشيم كه او با مشعل انديشه بزرگش روشن كرده است .
ياد و خاطراتش جاودان و گرامى باد و راه سرخش پر رهـرو!