رفیق ضیاء به عنوان یک رهبر آگاه طبقه کارگر، نامش در دفتر پیشگامان این طبقه ثبت خواهد شد
با ابراز تأسف، از درگذشت صدر و بنیانگذار حزبمان رفیق ضیا مطلع شدیم. درگذشت رفیق ضیا، نهفقط برای اعضاء و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان، بلکه برای کلیه کمونیستها و تودههای زحمتکش ضربهای سنگین و ضایعه بزرگ است. کمیته محلی شماره 04 حزب، درگذشت صدر حزبمان را برای اعضای کمیته مرکزی، اعضاء و هواداران حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و جنبش مائوئیستی کشور، اعضاء خانوادهی رفیق و همه آزادیخواهان، کارگران و کلیه زحمتکشان کشور و جهان تسلیت میگوید.
هرچند درد از دست دادن صدر حزب ما، درد سنگین است؛ ولی سنگینی این غم و اندوه بزرگ را همانطوریکه در اطلاعیه "کمیته مرکزی حزب" گفته شده است، باید به "نیروی مبارزاتی" تبدیل کنیم و قاطعانه "وحدت و همبستگی حزب" را حفظ نماییم.
در عرصه پیکار و مبارزه کمونیستی و پرولتری در افغانستان رفیق ضیا، بیش از هر کمونیست دیگر در این راه تلاش نمود. او زندگی پربارش را وقف مبارزه و انقلاب نمود و بخش مهم از نیرو و توان اش را صرف ایجاد و پرورش مهمترین ابزار انقلاب یعنی حزب کمونیست کرد. رفیق ضیا و همرزمانش برای ایجاد حزب کمونیست افغانستان و بعدا حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان و سازمان های پیشا حزبی، سرسختی، پشتکار و تعهد بیمانند از خود نشان داد. بسیاری از رفقای نیمهراه توان تحمل طوفانها و مصایب مبارزه و عضویت حزب را نداشتند و از عرصه مبارزه کنار رفتند. اما رفیق ضیا، بر مصایب و مشکلات زیاد فایق آمد و هرگز احساس خستگی نکرد. او در بیش از چهل سال زندگی حرفهای و مبارزاتیاش، در امر انقلاب و مبارزه تلاش نمود و بلآخره در اثر سالها کار توانفرسا و دشوار حرفهی و مخفی نیروی جسمانیاش به صورت نسبی به تحلیل رفت. او فرزند نادر خلق و انقلاب بود.
در طول دهه پنجاه و اواسط دهه شصت خورشیدی انواع گرایشات انحرافی بر جریان چپ و کمونیستی افغانستان سلطه داشت و میرفت تا شعله برافروخته شده توسط "سازمان جوانان مترقی" در صدر آن رفیق یاری را زیر "خاکستر جاوید" مدفون سازد؛ رفیق ضیا و همرزماناش در اواسط دهه شصت خورشیدی نه تنها نگذاشتند که "شعله جاوید" زیر خاکستر جاوید مدفون شود، بلکه شعله برافروخته شده را فروزانتر از گذشته فروزان نمود. او و سایر هم رزمان اش درفش مستقل پرولتاریایی را در افغانستان به اهتزاز در آورد و حزب کمونیست افغانستان را خلاف تمام کارشکنیها اساس گذاری نمود.
حزب ما، تحت رهبری داهیانه رفیق ضیا، نهتنها قادر به برافراشتن درفش مستقل پرولتاریایی در افغانستان شد، بلکه با سرسختی و مبارزه جدی، علیه انحرافات، بزدلیها، ارتداد و خیانت ها از این درفش مستقل پرولتری دفاع نمودند. او با جمعبندی تیوریکی عمیق از جریان کمونیستی و چپ کشور، نقش ارزنده و تاریخی رفیق اکرم یاری و "سازمان جوانان مترقی" را مشخص نمود و خصوصیات خطوط انحرافی (سنتریسم، اکونومیسم، پسفیسم و اپورتونیسم) را همهجانبه تحلیل نمود. مبارزات رفیق ضیا، علیه گرایشات انحرافی و اپورتونیستی و جمعبندی آن فقط محدود به داخل کشور نمیشد، او در افشای خطوط انحرافی و دفاع از خط پرولتری در سطح بینالمللی سهم فعال گرفت و در تعالی و ارتقای خط مائوئیستی در جنبش انترناسیونالیستی نقش مؤثر داشت.
حزب ما، تحت رهبری رفیق ضیا با جمعبندی تیوریکی از جنبش کمونیستی و چپ افغانستان به گسست تاریخی دست زد. شاخصهای این گسست عرصههای بسیار را شامل میشوند: تحزب پرولتری، استراتژی مبارزاتی، انترناسیونالیسم پرولتری، تحلیل طبقاتی جامعه افغانستان و تعیین تضاد عمده جامعه و تفکیک آن با تضاد اساسی، تعریف مشخص از تضادهای اجتماعی( ستم برزنان و ستم ملی) و فعالیت های مستقل پرولتری از آن جملهاند.
رفقا! در این شرایط دشوار کرونایی که تودههای مردم به مشکلات بسیار بزرگ مواجهاند، بهترین گرامیداشت از صدر حزب مان این است که در کنار تودهها باشیم، وحدت و همبستگی حزبی مان را حفظ کنیم، جای خالی و فقدان او را در رهبری حزب جبران کنیم، از خط اصول مائوئیستی حزب دفاع کنیم و مبارزهمان در راه کسب استقلال و آزادی مملکت و اخراج نیروهای اشغالگر از کشور و بالاخره مبارزهمان را برای ایجاد جامعه فارغ از هرگونه ستم، استثمار و نابرابری ادامه دهیم. این است آرزو و آرمان رفیق ضیا. آرمان رفیق ضیا آرمان ماست. ما با جان و دل از این آرمان والایی انسانی و کمونیستی حراست و پاسداری میکنیم.
یاد و خاطره رفیق "ضیاء"، صدر و بنیانگذار حزب ما همیشه در دل های مان زنده است! زنده باد رفیق ضیا زنده باد حزب پر افتخار ما زنده باد مارکسیسم-لنینیسم - مائوئیسم واحد تشکیلاتی پایه‌یی شماره ۴ حزب کمونیست (مائوئیست) افغانستان ۵ سرطان ۱۳۹۹